'n Mens kry een geleentheid om te lewe- vier dit!

Thursday, June 30, 2011

Camino fotos deel 9- Sarria na Portomarin Dag 13

Van Sarria af raak die Camino skielik baie, baie besiger. Dit is omdat verskriklik baie mense net die minimum wil/ kan doen om 'n Campostela te verdien. Hier is my verhaal, waar die  laaste 110 km van die CAmino begin.

Vroegoggend bo in Sarria, op pad uit die stad uit:


Daar is weer ou, ou bruggies, waaroor baie geslagte se mense al loop. Ook baie miljoene pelgrims se voete is oor hierdie bruggie, insluitende myne...


Daar is weer pragtige ou bome, wat geslagte lank al kyk wie kom almal verby...


Daar is wonderlike gedeeltes deur ou ou bosse...



en soms moet jy ook op teerpaaie loop deur hierdie gebiede heen, met altyd 'n stapper of 'n fietsryer in sig...



Hierdie is om een of ander rede een van my gunstelinge:



Ek het in die blog geskryf oor my fantastiese ervaring van hierdie plek, waar die pad en die rivier mekaar se paaie gekruis het, en ek het dit " waters waar daar vrede is" genoem. Dit lyk dalk nie na veel op die foto nie, die atmosfeer op daardie plekkie was ongelooflik spesiaal, en hier het ek een van die hoogtepunt ervarings van my lewe ervaar.





Fotos vertel nie die verhaal van hierdie oomblik nie, jy sal jou eie reis moet onderneem om sulke oomblikke te kry, hulle kom nie voor die televisie of agter die rekenaar nie!

Daar was paaie deur gebiede wat muurtjies het soos die Engelse Lake District of Ierland...



'n Groot hoogtepunt vir my persoonlik was om by die 1oo km na Santiago bordjie langs die pad uit te kom:

"Die grafstene van kilometers suksesvol agter gelê"- Bileam se Donkie! (En my arme hoed!)

Ek het die Camino gestap juis om landskappe soos hierdie te kan geniet, mooi bosse, die sang van wilde kanaries en koekoeke...

Regtig mooi wêreld, hierdie Galicia provinsie van Spanje.

Net so 3 km buite Portomarin kry 'n mens 'n Suid- Afrikaner, Gordon se droom- die Suid Afrikaanse Alburgue wat besig is om te verrys. Nog nie oop nie, maar heerlik gekuier saam met hom, sy seuns en die Suid Afrikaanse groep dames wat daar voor my aangekom het. Die eerste ding wat waarsku, is geel letters in die pad wat sê "Stadig." En dan "net hier voor..." en om 'n draai-

Portomarin stap 'n mens binne oor 'n baie, baie hoë brug. (kyk hoe klein is die motor daar links op die brug. Dis BAIE hoog!) Dit is omdat daar glo 'n baie, baie groot dam hier êrens naby is, ek het dit nooit self gesien nie.


Op met die trappe reg voor jou, sal jy by die twee belangrikste Albergues uitkom(albei op die volgende foto, links die Mirador en regs is die Ferramenteiro). Ek het hulle aanvanklik gemis, omdat ek saam met die Suid Afrikaanse dames gestap het tot by hulle hotel, en toe aan die anderkant van die dorp reggekom het. Maar ons het aandete in die Mirador geëet, ek verstaan hulle is ook 'n baie lekker Albergue.

No comments:

Post a Comment

En jy daar, wat sê jy?