'n Mens kry een geleentheid om te lewe- vier dit!

Monday, April 18, 2011

Die Camino de Santiago se tweede groot uitdaging...

Die eerste groot uitdaging van die Camino de Santiago in Spanje is mos maklik- dit is om daardie stryd teen jouself te wen. Daar is altyd verskriklik baie goeie redes om nie die Camino de Santiago op jou Bucket List te sit nie. Jy is nie 'n Rooms Katoliek nie. Jy glo nie in heilige relekwieë soos die beendere van sekere mense nie. Jy hou nie van stap nie, in elk geval nie verder as van die bed af badkamer toe nie. Jy het genoeg geld om Spanje met 'n Travalgar toer te sien. Jy deel nie graag jou slaapkamer met 80 vreemde mans en vrouens nie. Jy reis nie oorsee voor jy nie eers die hele wonderlike Suid-Afrika gesien het nie. Soos ek gesê het, daar is baie goeie redes om nie die Camino te stap nie.

Maar as daar dalk net so 'n klein vlammetjie van avontuurlus in jou hart brand, as jy soos daardie beroemde Spanjaard Christopher Columbus net so bietjie vir 'n rukkie van die huis en die beskawing wil wegkom, dan kom daardie eerste uitdaging- kom stap 'n gedeelte van die Camino de Santiago. Net afgetredenes het tyd om die hele erkende 728.2  km van St Jean Pied de Port net oor die Franse grens (anderkant die PERINIEë- daar waar Contador en Schleck mekaar so gas gee op die Tour d' France- daai bulte!!!) tot in Santiago de Campostela te stap- dit vat 'n goeie vyf weke vir redelike fikse mense. Jy moet ten minste 100 km ononderbroke loop- die laaste 100 km, om daardie gesogde Campostela sertifikaat teen jou studeerkamermuur te kan sit. Dis uitdaging 1- oorwin al jou verskonings, en sê ja vir die roepstem van die Camino.

Uitdaging twee lê nader aan jou vertrekdatum. Jy het vir jou 'n vliegkaartjie Spanje toe geboek, jy het 'n rugsak wat gemaklik sit en nie te groot is nie, aangeskaf. Jy het stapstewels gekoop en ingestap. Jy het opgelees oor wat om te verwag. En die datum kom vinnig nader. Uitdaging twee: Die SPAANSE AMBASSADE! Jy het 'n Schengen visum nodig, en Spanje is waarskynlik die land in Europa waar jy gaan arriveer, en die langste gaan wees. Al wat ek vir jou wil sê, is STERKTE! Spanje se ambassade is in Afrika! En dit voel soos 'n Afrikaland se red tape!

Kom ek help jou net met 'n paar tips:
1. Sluit so vinnig as moontlik by die Suid Afrikaanse Confraternity of Saint James aan, en kry deur hulle 'n Pelgrimspaspoort. Die Confraternity of Saint James is die organisasie wat die Camino de Santiago vir die Rooms Katolieke kerk bestuur. Hulle plaaslike tak in Kaapstad is baie hulpvaardig, en dit kos so ongeveer R100 om vir 'n jaar aan te sluit, en jou Pelgrimspaspoort te kry. Saam met die Pelgrimspaspoort kry jy 'n "Credential del Peregrino"-brief wat soos die goue kaartjie in Charlie and the Chocolate factory is! Die Spanjaarde is baie skepties oor mense van Afrika wat in hulle land wil kom toer- daar kom te veel onwettige immigrante deur Marokko uit Afrika daar aan. En daar is seker  baie wat sê hulle gaan daar studeer, wat ook net wegraak in die Europese Unie. Spanje kry baie gas daaroor by die huisvergaderings van die EU. Daarom is hulle BAIE taai oor besoekers aan hulle land, behalwe as jy 'n miljoenêr is!  Maar geheimpie- hulle hou baie van pelgrims!  Soek die CSJ by www.csjofsa.za.org- sluit aan. Jy het in elk geval 'n Pelgrimspaspoort nodig om in die refugio's te bly, en daarin elke dag die stempel te ontvang wat sê jy was 'n eerlike pelgrim. Daarsonder kry jy nie 'n CAmpostela nie.

2. Kry die NUUTSTE inligting oor Spaanse visumvereistes, op hulle webwerf- www.embassyinsouthafrica.maec.es  Jy mag net elektronies inbetaal vir jou visumaansoek, en dit MOET presies die regte bedrag wees, anders aanvaar hulle stelsel dit nie. Vir 2011 (van 1 April af) het die prys gestyg na R574 toe.

3. Maak seker jy het AL die dokumentasie reg, anders gaan hulle jou huis toe jaag. Hulle voel vere of jy 1000 km afgelê het om by die ambassade uit te kom- as jou goed nie reg is nie, gaan jy dit regmaak en weer kom. Die ambassade is net oop tussen 9 en 12 op weeksdae, en die kantoor is in Brooklynweg 337 in die Lord Charles gebou in Hatfield, Pretoria. Jy moet visums persoonlik inhandig. (daar is ook 'n kantoor in Kaapstad, maar daarvan weet ek niks...)

Regte dokumentasie is:
  •  'n Geldige paspoort wat nog ten minste 6 maande geldig is, en ten minste 2 visumbladsye oop het. En 'n fotokopie van die inligtingsblad van jou paspoort, die gesig en paspoortnommer deel.
  • 2 van die regte visumaansoekvorms (kry dit by hulle voor die tyd!)  
  • Twee paspoortfotos- 45 X 35 mm in kleur met 'n WIT agtergrond- een plak jy op die vorm, een sit jy met 'n paperclip op dieselfde vorm vas, gesig ondertoe. 
  •   Jou vliegkaartjie, met 'n duidelik vertrekdatum terug waar jy vandaan kom, hulle soek jou nie op hulle welsyn nie!
  • Reisversekering- ten minste R300 000 mediese dekking, en "Assistance", nie "Refund" nie, as jy iets daar sou oorkom en teruggevlieg moet word, of, mag jy gespaar word, as jy daar sou sterf en daar veras moes word. Betaal jou vliegkaartjie met jou kredietkaart en kyk of die versekering nie outomaties genoeg gaan wees nie...  Pasop vir Flight Centre se toonbank reisversekering, ek het by my eie bank 1/4 daarvan betaal vir beter dekking! 
  • Bewys van inkomste- drie maande se bankstate, kredietkaartstate en wat jy ook al kan bewys dat jy beskikbaar het. Die inligtingsvorm sê jy moet Euro 562 beskikbaar hê vir die eerste week, en Euro 68 per dag daarna om in te kom.
  •  Bewys van akkommodasie- my Pelgrimspaspoort was genoeg bewys. Ek het ook 'n tentatiewe roetebeskrywing aangeheg net vir ingeval!



Die storie van die Visumaansoek:

Vanoggend is ek sewe uur by die huis weg, om darem nege-uur eerste in die tou te staan by die Spaanse Ambassade. Groot verrassing. Toe ek half nege daar stop, toe gaan ek deur 'n metaalverklikker, en vat 'n nommer. Daar binne sit alreeds omtrent 15 ander mense. Baie van hulle groet mekaar soos ou bekendes- van hulle was al 'n paar keer daar, en kry net nie al die dokumentasie reg nie. 'n Hele paar was by reisagente, wat hulle verseker het die koste van die visumaansoek is R563, en dit het hulle elektronies inbetaal. Die man wat langs my sit, het van Port Elizabeth af vir die dag ingevlieg om sy aansoek in te dien.  Aan die ander kant sit 'n egpaar van Indiese oorsprong van Rustenburg af- almal nog die verkeerde bedrag inbetaal. So Engelse dame vertel leedvermakerig aan hulle almal hoe hulle net-nou rondgeshunt gaan word.

Nege- uur maak die glasvenster in die wagkamer se blinders oop. Daar agter sit so aantreklike Spaanse dametjie, met 'n gesigsuitdrukking wat sê: "Moenie met my *** soek nie!" Eers val daar 'n ry mense in 'n tou- dit is die gelukkiges wat hulle visums na 5 werksdae kom afhaal. En hoor my lied- as jy jou visum gaan haal, maak seker jy is 9 uur presies betyds in daardie kantoor, anders gaan jy 'n nommer vat en sit tot twaalfuur toe.
Die ontvangers van visums word redelik vinnig gehelp- voor jy die kantoor verlaat moet jy seker maak jou visum is reg, anders gaan jy die hele proses van voor af moet doen. Een dame s'n is verkeerd, die Spaanse dametjie raak weg vir tien minute, en kom dan met 'n gewysigde visum na vore.

Nou is dit die aansoekers se beurt. Die leedvermakerige Engelse dame het gewaarsku dat dit tot 'n kwartier per persoon gaan vat. En my nommer is E 45! Gelukkig begin die aftelling op die rooi letterbord toe by E37. Ongelukkig is die PE mannetjie, en die Indiër egpaar voor my in die ry. Hulle almal probeer vinnig R11 oorplaas. Nee, sê die Spanjaard, so werk dit nie. Jy moet die presiese regte bedrag elektronies inbetaal, en dit moet op ons state reflekteer, dan kan ons jou help. Ons sal die R563 terugbetaal, maar jy gaan R574 elektronies inbetaal. Ons neem nie kontant hier nie. PE se skouers hang, die Indiërs bel haastig vir Mohammed. (Wat toe hulle seun blyk te wees, nie 'n langgestorwe Arabiese profeet uit die 6e eeu nie!)

Net voor my in die tou staan twee swart persone. En elkeen van hulle het omtrent tien aansoeke in die hand. Hulle is Visa- agente. Mense betaal hulle om in die tou te gaan staan. En omtrent nie een van die aansoekers se papierwerk is op datum nie. Dié een het swart en wit fotos opgeplak, daardie een het nie reisversekering nie... Dit voel of dit ure en ure neem.

Uiteindelik is dit E45 se beurt. My broek bewe. Niemand het nog suksesvol 'n aansoek ingedien vanoggend nie, almal het 'n her gekry vir die Spaanse toets.  Die Spaanse dametjie neem my paspoort, en sien hy verval eers in 2016. My aansoekvorms lyk reg. Daar is drie maande se bankstate en kredietkaartstate om te wys ek is nie heeltemal op die Diens van Barmhartigheid se lys nie. Daar is ekstra reisversekering. En wonder bo wonder- daar is 'n afskrif van die "Credential" brief. Haar gesig helder op- die son kom op in daardie kantoor. My niggie was reg- hulle hou van bona fide pelgrims in Spanje! Die aansoek word aanvaar, ek moet die 28e April presies om 9 uur daar wees om my paspoort met sy Schengen visum af te haal. Glo my, ek sal alles in my vermoë doen om presies 9 uur daar te wees! Eers as daardie paspoort weer terug in my besit is, en die visum se datums is reg, sal ek kan ontspan. Eers dan gaan die tweede uitdaging oorwin wees!

2 comments:

  1. Ja mens het beslis baie krag en gebed nodig vir 'n Schengen visa, selfs as dit deur ander ambassades gedoen word. Party vereis selfs 'n naby foto sodat hulle kan seker wees jy het nie plastiese snykunde aan jou gesig laat doen nie :-)

    ReplyDelete
  2. Ewald, ons het toe op jou blog afgekom en lees tog te lekker. Baie dankie vir die wenke vir die visumaansoek. Nou het ons ook ons visums en kan ons met ons genadestap begin.
    Herbert en Makkie

    ReplyDelete

En jy daar, wat sê jy?