Voorbereiding vir Goeie Vrydag

In die kerklike wêreld dink ons nou saam aan die Lydingstyd van ons Here Jesus. Ek het die verantwoordelikheid om die Goeie Vrydag diens te lei. 

Vandag is die dag wat ek in my studeerkamer verdwyn. 

Op my rekenaar speel die CD- His Passion- a Worshipful journey to the Resurrection (net foto, moenie kliek nie!)

Die fondament vir die diens wat ek gaan lei, is die sewe Kruiswoorde van Jesus. 

Dit bly so aangrypend- ek lees op die oomblik op die internet oor wat die kerklike wêreld oor die algemeen daaroor te sê het. Uit die verskillende Christelike tradisies- Ortodoks, Katoliek, Gereformeerd, Charismaties, Pinkster, Kopties... vir almal bly die Goeie Vrydag boodskap belangrik. 

Ek het nie die behoefte om in die detail van hoe Jesus gekruisig is, in te gaan vanjaar nie.  Ek het daardie behoefte om te fokus op sy Middelaarsrol.  Hoe Hy die kloof tussen God en mens kom oorbrug het.  Hoe sy woorde aan die kruis gespreek het van sy mensheid- "Ek het dors". Oor vergifnis- "Vader, vergewe hulle want hulle weet nie wat hulle doen nie..." terwyl hulle besig was om Hom dood te maak. Oor die versorging van sy moeder "Daar is u seun- daar is jou moeder".  Oor sy intense ervaring van die afwesigheid van genade- die dieptepunt van lyding waar die verhouding met God afgebreek het "Eli Eli lema sebagtani"- "My God, my God, waarom het U my verlaat?". Sy boodskap van hoop vir 'n sterwende moordenaar langs Hom "Dit verseker Ek jou, vandag sal jy saam met My in die Paradys wees". En uiteindelik- die oorwinning oor die gebrokenheid- "Dit is Volbring!" En die finale oorgawe- "Vader in U hande gee Ek my gees oor..." 

Op die oomblik speel Kyrie- van die Integrity Worshipo Singers wat vra "Restore to me the joy of your salvation... Kyrie Eleison, Lord have Mercy..."

Dit is vir my aangrypend hoe diep die versoening is wat moontlik is in ons Here Jesus. 

Terselfdertyd wil ek soms huil oor hoe min die Here se kinders hiervan verstaan. Ons is so duur gekoop. Daar is so absoluut niks wat ons kon bydra vir genade nie. En tog kan die Here se kinders so geestelik hoogmoedig wees, en dink party is beter as ander. Party het so al die antwoorde en al die wysheid (dink hulle). Kerkmense byt en verskeur mekaar nog steeds. Die kerk is nog steeds nie die plek van liefde en aanvaarding vir almal nie. Dis nie altyd 'n veilige adres om na toe te gaan as jy stukkend is en hulp nodig het nie. Een van die dinge wat my die meeste vang, is hoe die Here se kindertjies van mekaar kan skinder, soms selfs in gebed!  Kyrie Eleison! 

Ons kan ons ook so met vroom dinge besig hou, en geen verskil in ons gemeenskap maak nie. Ons kan so lekker in ons omgeegroepe saam groei , dat niemand anders by ons welkom voel nie. Ons kan so ons eie opinies oor die reg en verkeerd in ons naaste se lewe hê- daardie ding van die splinter in ons naaste se oog, dat ons soms die hele balk in ons eie oog miskyk. "There is no Shadow in Your presense..." (The Offering- Paul Baloche) "I bring an offering of worship to my King..."  Hoe kan ons die Here worship as ons hande nie uitreik na ons naaste toe nie?  Hoe kan ons dink ons glo as ons nie mekaar liefhet, soos Jesus in Joh 15 beveel het nie- ons bly in sy liefde as ons sy opdragte uitvoer- dit is die opdrag- ons moet mekaar liefhê (Joh 15: 12)  Die Here het ons duur gekoop om mekaar lief te hê, as dit in ons lewe ontbreek, dan probeer ons verniet aanbid, dink ek. Kyrie Eleison... 

Die afgelope ruk is ek weer oorval met boeke en idees. Iemand wat weer vir ons almal wil vertel hoekom ons verkeerd doop. Ander wat weer vreemde name vir die Here uit die Ou Testament verkeerd aanhaal en wil hê ons moet Hom net so noem, nog ander wat wil hê ons moet terugkeer na die Sabbat toe. EN so kom die stemme- ek is reg, jy is verkeerd, glo net soos ek, anders is jy nie gered nie... So baie tradisies, so baie kerke, so baie opinies...  So baie baklei in die Naam van Jesus... Kyrie Eleison!!!

Uiteindelik hou ek maar net vas aan wat Jesus self gesê het in Joh 6:37- "Elkeen wat die Vader vir my gee, sal na My toe kom, en ek sal Hom wat na my toe kom, nooit verwerp nie... "

Ek weet nie of ek alles in die Bybel reg verstaan nie. Ek weet nie of ek dalk ietsie mis wat ek moes gedoen het nie. Maar ek weet dat Jesus gesterf het aan 'n kruis, as die Middelaar wat God en mens versoen het. EK weet Hy het dit ook vir my gedoen. Ek weet Hy het verhoudings kom herstel. Ek dink nie Hy is so omgekrap oor wanneer en hoe ek gedoop is, of ek in tale kan praat of nie, of ek hom as Jesus of Jahoeahh (die Hebreeuse uitspraak is eintlik Jahweh...) aanspreek nie, ek dink nie Hy is so tense oor Sabbatviering nie, en ek hoop regtig die besnydenis het verval!  Ek verstaan nie alles nie. Maar ek soek na sy genade... Kyrie Eleison. . 

Ek dink die Here se kindertjies maak geloof heeltemal te complicated. Ek is moeg vir boekies in die pos wat die eenheid tussen God se kinders net nog verder versteur deur mekaar verdag te maak. 

Ag so baie op die hart vandag hier agter die rekenaar...  Heaven knows how much it costs, to see my sin upon the cross... Eughan Heaslip... 

LAat ek nou maar verder werk aan Vrydag se boodskap- Jesus het alles kom nuut maak, deur ons uit die donkerte na die lig toe te kom lei! 

Kyrie Eleison! 

Ek weet nie by wie het ek hierdie skildery van Ruth Counsell van Darkness into Light gesien nie, dis die fondament van Vrydag se diens... 

"Worthy is the Lamb..." Angel Cruz... "Thank you for the Cross..."

Kyrie Eleison... 

  

Plattelandse basaar, en hoogmoed kom weer tot 'n val!

Vandag was weer NG Gemeente Springbokvlakte se jaarlikse basaar. En al is dit 'n entjie van ons huis af, is dit een van die hoogtepunte in die Schmidt familie (of dan twee derdes van ons) se jaar.

Die Ma van ons huis staan vyf dae 'n week baie vroeg op om almal gereed te kry vir skool. So behalwe vir nasionale rampe en uiters groot prettige geleenthede, staan sy nie vroeg op 'n Saterdag op nie. En nommer 3, my naamgenoot, is ook van nature baie lui en lief vir sy bed. Hierdie tweetjies wou nou nie saam vanoggend uitry Tuinplaas toe (waar Springbokvlakte gemeente is nie...)

Ons moes sewe uur daar wees, want die gemeente het 'n baie lekker fietswedren. 'n 48 km bergfietsren deur 'n paar plase vir die baie fikses, en 'n kort 10 km om die een oom se mielieland vir ons kinders en onfikses soos ek.  My jongste wou al baie lankal weet wanneer is hierdie fietswedren, want sien, hy het verlede jaar 'n R3300 bergfiets gewen in die "lucky draw" by daardie gemeentebasaar. 'n Mens sou kon sê hy beskou hulle nou as sy familie!  En Pa moet hierdie jaar saamry. Want verlede jaar was Pa saam. Maar ek het dieselfde sinusdrip gehad as hierdie jaar. Verlede jaar het ek agter in die bakkie gelê terwyl die seuns fietsry. Hierdie jaar het ek besluit om 'n beter pa te wees as dit. En tog maar op my ou geel bergfiets ook saam gery.
Ousus was ook saam, haar een hokkievriendin met dieselfde van as ons het by die biltongstalletjie gewerk. En Ouboet wou ook vreeslik graag saamgaan, hoekom het ons nie verstaan voor die tyd nie.  Dit blyk nou dat daar 'n blonde klasmaat is, 'n baie mooi meisie, saam met wie hy heerlik die hele oggend gekuier het. Vriendskap is darem 'n kosbare ding!

Ek en Kleinboet het in die koue maar onse sweetpakke afgestroop. Die ou vlakte is vandag baie, baie koud! Daar is nie baie wat deelneem aan die fietswedren nie, skaars so vyftien. Ek en jongste is heel agter van die begin af, hoofsaaklik vanweë ekke...  Ons draai van die teerpad af in, langs die oom se huis verby. Dis 'n groot boerdery, met die mooiste trekkers onder die afdak. Die eerste drie kilometer is 'n droom. Dis turfgrond hier, en die paadjie is lekker hard, met sulke fyn krakies in. Ek voel sommer goed en baie fiks. So ek het nie so baie verloor van die Argus af nie!  Een van die boere ry voor in sy Landcruiser bakkie. En toe draai hy verkeerd af. Hy wou ons seker help op 'n kortpaadjie. Die oorspronklike plan was dat ons om die buiterand van die landerye sou ry, in die harde paadjie. Die nuwe kortpad is hier tussen die lande deur, en die pad word skielik geploegde grond. En nou: my bande op my fiets is Continental Town & Country.  Hulle is gemaak om op teerpad te ry (75%) en as jy op harde grondpad sou ry, sak hy so bietjie in, en gee dan vir jou lekker traksie. Sand? Moeilikheid met 'n M!  Amper sê ek met 'n K!

Ons ry so entjie. Skielik duik daar  'n kontoerwal op. Jongste het geen probleem nie, sy fiets het die regte bande op, en hy is so lig soos 'n veertjie. Hy sweef oor die sand.  En sy pa? My voorwiel begin gly. Ek kry nie my voet uit die pedaal uitgeklik nie. Ek koop 'n plaas. Die eerste een. Daar is so bietjie velle af op my linkerbeen. Dit gebeur maar in die beste families, dis seker tyd vir my jaarlikse val.  Nog tweehonderd meter, nog 'n kontoerwalletjie, nog dik sand. Voorwiel gly, kry nie my voet uit nie, plaas nommer 2. En na nog 100 meter - digte los turfgrond. Voorwiel gly, voet sit vas, plaas nommer 3. Gelukkig is ons teen hierdie tyd ver agter almal. Want ek het die behoefte om lank en aanhoudend lelik te praat...

Ek laat jongste aanry, terwyl hy so goed doen. Daar is nog 6 km oor. As ek teen 3 valle per km gaan aanhou, gaan ek êrens seerkry, twee valle was weer op my linkerarm wat verlede jaar in die bakkierol seergekry het. Ek besluit om maar die km terug te stap na die harde pad toe, en dan terug te ry. Jongste ry aan. Gelukkig kom daar 'n back-up bakkie op daardie stadium aan, en laai my op. Daar is alreeds twee ander ook agterop. Gelukkig het ek niks om vandag te probeer bewys nie.  Ek klim met 'n lied in my hart op die bakkie.  Intussen het Jongste gas gegee, hy het sommer die bondel ingejaag sonder my wat hom terughou. Hy het sy wedren verskriklik baie geniet, en sommer 'n medalje ook gekry. 

Die Plattelandse basaar was verderaan baie lekker. Ek het so 'n ontbyt van lewer en pap en suursous gekoop. Met 'n ordentlike sosatie om dit mooi af te rond.   Daar is ook pannekoek geëet, en die heerlikste Peppermint Crisp tert vir R5.00. Verskeie koeldranke is gedrink. Die kinders het lekker gekuier met al die vriende. Ons het gebly vir die Lucky Draw, maar die keer het ons nie weer 'n fiets gewen nie...

Die seuns het die Waterballe baie geniet.

Hierdie is 'n klein gemeentetjie, wat swaar geraak word deur die ontvolking van die Platteland.  Hulle het die probleem dat kleiner boere dit nie meer maak ekonomiesgewys nie, en verkoop aan groter boere.  En tog het die groepie wat agtergebly het, besluit dat hulle gemeente sal voortbestaan, hulle gaan hul bes daarvoor probeer.  Daar was nie so baie mense by hierdie basaar vandag nie. En tog was die atmosfeer baie, baie lekker gewees. Ons sal maar volgende jaar weer so maak!